Een twee-in-één-verslag: kansloos tegen DETO en een boeiende pot tegen DOS 7

Gepubliceerd op 24 november 2019 om 22:26

Een week na Lutten-thuis stond de kraker tegen DETO op het programma. Om half 1 werd er afgetrapt door Gerrit Hospers. De eerste verliep verre van goed. We stonden al snel met 0-2 achter. Bij rust was het zelfs 0-3. Na rust liep het aan onze kant iets beter. Voetballend zag het er beter uit, maar tot grote kansen kwamen we niet. Daarom een verdiende nederlaag tegen de rood-zwarten.

Op veld 4 staat op zaterdag 23 november de thuiswedstrijd tegen DOS 7. Onder leiding van Gerald Knol wordt er afgetrapt. De volgende elf Ultra’s beginnen aan de wedstrijd:

Rubie

Jack – Fikkie – Das (c) – Thom

Conie – Richardinho – Bart – Die Italiano

Pietje – Nick

Wissels: Broekie, Remoorie en Wuite

Het blijkt een echt gevecht te worden. De wedstrijd gaat over en weer met verschillende doelpogingen. Het zevende laat de bal vlot van voet naar voet gaan en komt een paar keer gevaarlijk door. De enige noemenswaardige poging wordt door Rubie uit de goal geranseld. Van onze kant is het zeer pover, al staat de organisatie goed en wordt er weinig weggegeven.

Helaas krijgen de Ultra’s een tegenslag te verwerken: aanvoerder Das moet met een hamstringblessure het veld verlaten en wordt vervangen door Wuite. Met wat omzettingen komt Wuite naast Bart op het middenveld, schuift Jack van rechtsback naar centraal en wordt Conie rechtsachter en Richardinho rechtshalf.

Helaas wordt de rust niet met 0-0 gehaald. Na een aanval door het centrum komt de bal voor de voeten van Bart Berkhof die de bal precies in de verre hoek schuift. Tijdens de rust wordt aangehaald dat we goed voetballen, dat het er een stuk beter uitziet dan vorige week en dat een resultaat zeker tot de mogelijkheden hoort.

Met Broekie voor Conie wordt er afgetrapt voor de tweede helft. Na rust is het spelbeeld zo dat het zevende veel de bal heeft en wij er sporadisch uit komen. Toch komen we op gelijke hoogte. Christian, de doelman van het zevende, treuzelt te lang om de bal te passen of lang te geven, dat Nick hem de bal afhandig maakt en de gelijkmaker aantekent. In de periode hierna ontrolt zich een spannend schouwspel waarbij de wedstrijd gek genoeg beide kanten op kan.

Wij hebben het momentum en gaan beter en beter spelen, terwijl er bij het zevende wat frustratie in sluipt, omdat ze de wedstrijd al beslist hadden kunnen hebben. Diverse mogelijkheden, pogingen van Bart Berkhof en Marcel Smelt, worden door Rubie onschadelijk gemaakt. Aan de andere kant kan Nick een kansrijke situatie niet omzetten in een doelpunt.

De wedstrijd wordt door de scheidsrechter in de hand gehouden en waar nodig kort. Toch ziet de scheidsrechter een duidelijke duwfout over het hoofd. Dat is voor ons maar goed ook, want anders was de bal op de stip gegaan. Helaas voor ons valt de goal toch nog. Na een slalom van Frank Smelt schiet hij de bal in de verre hoek.
Hierna proberen we nog uit alle macht om nog een punt uit het vuur te slepen, maar echte kansen en mogelijkheden krijgen we niet meer. Met dank aan Rubie loopt de score niet nog verder op. Hij ranselt drie, vier ballen uit zijn doel. Een 1-2 eindstand waarbij we trots mogen zijn op de inzet, de organisatie en het spel, maar het resultaat is er niet.

Met opgeheven hoofd kunnen we de laatste twee wedstrijden voor de winterstop ingaan. Op 30 november wacht Kloosterhaar en een week later nog SVZW. Laten we proberen om het goede spel een vervolg te geven en met dezelfde inzet wel punten te halen. Na twee nederlagen op rij wordt het tijd om weer punten te gaan halen.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.